Nie wiem co napisać, serio. Wesele Roksany i Alka było jednym z tych, które zostawiają człowieka bez słowa. Prawie pół roku czekałem z tym wpisem w wyniku różnych zawirowań, lecz podczas pracy nad nim uśmiech nie schodził mi z twarzy. Systematycznie, klatka po klatce, cofałem się wspomnieniami do tych chwil. Nie chcę by jakoś ckliwie to wybrzmiewało, ale ten dzień był idealnym przykładem tego, jak (moim zdaniem) powinny pary młode przeżywać ten dzień. Otoczyć się najbliższymi, bawić się jakby jutra miało nie być. Wszystko to z ciągłym uśmiechem na twarzy i wybuchami radości. Na chwilę odsunąć na bok to, co serwują nam te parszywe czasy.